Dom Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia został ufundowany przez księcia Antoniego Lubomirskiego i jego żonę Zofię z domu Korwinów Krasińską dnia 11 marca 1768. Siostry miały przejąć obowiązki po dawnym szpitalu pod wezwaniem św. Ducha. Szpital ten prowadzili dla najuboższych mieszkańców miasta zakonnicy
z Zakonu Kanoników Regularnych Stróżów św. Pańskiego Grobu Jerozolimskiego zwanych Bożogrobcami lub Miechowitami.

 

 

           29 września 1780 roku zostały sprowadzone pierwsze Siostry. Celem domu było pielęgnowanie ubogich, odwiedzanie chorych w domach, prowadzenie szkółki dla dziewcząt
z Przeworska oraz wychowanie dzieci porzuconych. Siostry Miłosierdzia prowadziły naukę czytania, pisania, robót ręcznych
i religii. Z czasem zaczęto również przyjmować sieroty na wychowanie na pobyt stały. Siostry w czasach największego zagrożenia epidemii zaczęły przyjmować bezpłatnie chorych pod swoją opiekę.

 

 

        W roku 1869 obejmuje prowadzenie domu siostra Apolonia Giżewska. Jej staraniem dobudowano do kościoła dwupiętrowy budynek od strony zachodniej. W powstałych pomieszczeniach ulokowano szkołę dla dziewcząt.

 

 

        Księżna z Zamojskich Lubomirska 6 listopada 1879 ufundowała ochronkę dla małych dzieci.

 

 

        W czasie I wojny światowej zakład Sióstr Miłosierdzia zamieniono na ambulatorium.
Po zakończeniu działań wojennych odnowiono budynki klasztorne
i wyremontowano kościół.

 

 

       W latach 1924-1931 w porozumieniu z Zarządem Miasta pracę z dziećmi przejęły osoby świeckie.

 

 

       W czasie II wojny światowe Siostry Miłosierdzia prowadziły sierociniec i dom dla starców.  Działało tez ambulatorium sanitarne,
które mogło pomieścić 40 chorych. Siostry odwiedziały chorych
w domach szczególnie
w rodzinach biednych.  Świadczyły usługi higieniczne
i sanitarne, rozdawały leki i żywność. Dużą pomoc otrzymano
z ordynacji Książąt Lubomirskich w postaci żywności.

 

 

      Po wojnie otworzono przedszkole i dom opieki dla osób starszych.

 

 

      Decyzją Rządu z dnia 4 marca 1950 pozostawiono Siostrom tylko budynek mieszkalny wraz z otaczającym je terenem. Przedszkole zostało upaństwowione, a dom opieki przejął Wojewódzki oddział „Caritas”.

 

 

      W roku 1990 Dom Pomocy Społecznej powrócił do prawowitych właścicieli - Sióstr Miłosierdzia.
Rok później Siostry ponownie przejęły budynek przedszkola.
W tym samym roku otworzyły przedszkole dla dzieci z rodzin wielodzietnych
i ubogich.

 

 

     Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr  Miłosierdzia w Przeworsku jest przeznaczony dla 50 osób przewlekle somatycznie chorych, którym zapewnia całodobową opiekę.